مادرانه ، خواهرانه ....

مزه شعر قبلی هنوز زیز زبانمه ،‌برادرم دایی یکدانه تو ناگزیر به خدمت سربازی می ره . من چه کار می تونم بکنم برای دلتنگی یه مادر ‌،‌نمی دونم . از امشب می ترسم ، از فکر و خیال و دل آشوب یه مادر می ترسم . از فردا تا روزی که عادت کنه می ترسم . می دونم همه رفتن و اومدن ،‌ می دونم همه جوونا باید این دوران و بگذرونن . اما دل مادرم بند خورده می ترسم از شکستنش :

مادرم همانند من ،

من همانند مادرم ،

هر دو لبریز ، هر دو عاشق ، هر دو بی انتها و بی ادعا

او آینه من است ،

زانوی غم بغل دارد ،

جگر گوشه اش ،‌ جامه مقدس به تن دارد ،

یک سر جاده ایستاده اس ، برادر قدم بر می دارد

من هم اینجا هستم بیشتر از قبل دلم هوای او را دارد ،

مادرم آینه من است ،

می دانم روزی خواهد رسید  ،‌

تو دور می شوی ،  زانوان من هم غمگینانه در بغلم خواهند آمد ،‌

من هم خرد می شوم ، هر چه شوم ، هر چه شود ،

دعای خیر مادرانه ، همواره بدرقه راه فرزند می شود .